Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - «Mål-prest»
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
124
Oberstløytnant Sofus Christensen tok strålande imot
meg når eg kom til Langesund.
Han var militær til botnar. «Armeen er vårt
nød-anker i farens stund,» meinte han. Freds-snakket gjorde
nasjonen veik! nordmennene burde heller drikka ulveblod!
Han og Christopher Bruun var tidt saman og dryfte
korleis Noreg skulde verja seg mot yverfall.
Alt som kunde stålsetja ungdomen, var Christensen
glad i. Han lika godt mitt foredrag «korleis skal me få
borni til å lyda?».
Han hadde vore med finnane i russe-heren heilt til
Konstantinopel i 1878. Då sa han til deim: der er byen
til fedrane mine! der var Harald Sigurdson sjef for
vær-ingane! der reid Sigurd Jorsalfar inn med gullsko på
hesteføtene! Og det «tyckte finnane var bra roligt».
I 1905 var Christensen sjef for nordlegaste bataljonen.
Han tok serleg sikte på å verja «tri-kanten» på grensa ved
Lyngen, som var lett å hertaka frå aust.
Ein gong på Hamar tok han imot Ivar Mortenson og
huslyden hans; dei kom med trænet, med born og husdyr,
jamvel ei papegøia i eit bur! det var eit heilt ståk.
Christensen sat blid ved bord-enden: «Jeg skjønner ikke ett ord
av hvad de sier! men det er så gildt å se dere allesammen!»
Han kom visst elles i hug han hadde vore med i
krigsrett i 1880 og dømt Ivar til fengsels-straff.
#
I Vestfold tala eg saman med Viggo Ullmann. Det var
hugnad å høyra hans historiske foredrag. Det vil alle
skyna som hev lese hans «Haandbog i verdenshistorien»
i 4 band. Han hev gjort ålvor av Grundtvigs syn på
man-nasoga, med vår Herre Krist som midtpunkt i all
manna-vokster. *
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
