Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
ættleder enno, so sterk og traust er ho. Stundom
var ho sengi mi i fyrste barndomen, og det er
som ho skulde vera eit livande liv. Den og det
gamle gullure til mor kann eg aldri skilje meg
med. Den klokka er elles eit lite herlegt
kunstverk ; ho gjeng enno idag like godt som då mor
fekk ho på bryllaupsdagen sin. Ofte tek eg upp
den fint utkrota gullkassa og ser på det vesle
hjarta som so trufast hev tikka sin vesle song for
meg gjenom live. Sofa’n som eg elska vart seid
då me kom til Oslo, og mang ei tår gret eg for
den. Men den blå kista og mors "brudeur" er
berga gjenom alle stormar.
Klokka heldt eg elles på å misse ein gong
fyrste åri i Oslo. Ho vart pantsett og seid på
pantegods-aksjon. Ei kone som budde i eit
gamalt trehus på Tjuvholmen hadde kaupt det.
For å få det att måtte eg betale dubbelt den
prisen ho hadde gjeve. Og endå heldt det
hardt.
Som væl var hadde eg då fenge post, og hadde
40 kr. månen. Kvar gong eg no fekk løni i handi
var min fyrste gang til Tjuvholmen med avdrag
på klokka. I mange månar vara det fyrr eg fekk
den dyre eignaluten med meg heimatt. Ho slepte
han ikkje fyrr siste skillingen var betalt.
Men Thues store lesebok i "modersmaalet for
norske og danske" hadde eg allvisst so lenge, at
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
