Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
8 Av laak ÆH.
Leiv gjorde so, og daa han var uvanleg sterk
for sin Alder, vart dei snart rædde han. Men
Leiv fekk likevæl altid kjenna, at han var utan-
for alt godt Lag der å Skulen, og at han aldri
var halden for aa vera jamgod med dei hine.
Aasbjørn fekk seg ein ny Dreng; han heitte
Lars. Det var ein godsleg og lettlivad Kar,
som Leiv snart kom til aa lika, og det var fyr-
ste Gongen, at Leiv var glad i nokon. Lars
fortalde Sogur og Eventyr for Guten og lærde
han upp til aa dansa baade Halling og Springe-
dans; »for naar du skal av aa fria, maa du kunna
snu paa deg, Gut !« sagde Lars. Leiv vart bljug
og arg, og Lars lo; men dansad gjorde dei, og
Leiv var utruleg lettnæm. Hellest vilde Lars
gjerna snakka um Gjentur og slikt, og Leiv
fekk vita mangt og mykje, som det kunde drygt
med, og som han ikkje brydde seg um. Men
han fekk og høyra Ting, som gjorde han godt.
Ein Gong — Leiv var væl so paa Lag trettan
Aar — slog han paa det, som Hans hadde sagt
um Ȯttic, og som altid laag under og brann
hjaa Guten, endaa um han syntest vera glad.
»Pytt:, sagde Lars. »Laak Ætt! Far til Ame-
tika, du, og ten deg rik; og naar du so kjem
heim att, kann du gjerna for den Skuld fara
paa Friing etter Alvhild fraa Dalec.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
