Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
90 Hemn,
Bergljot. »Neic, sagde Bergljot. »Jauc, sa han
Tarald. »Me fær sjaac, sagde Bergljot. Ja,
bi du berre«, meinte Tarald.
Ein Kveld var Paal-Braate paa Haukastad.
Det var ein nokso gild Kar, men noko halv-
gamall og helder smaamælt, »>Det er Friaren
din<, sa han Tarald. >»Min vert han aldric,
svarad Bergljot. »No er du skipelegl« ropad
Tarald og kvitnad; det var altid Merke paa
vondt. Bergljot torde ikkje svara. »Og so er
du so god og tek hamsleg imot han — skynar
Du? »Eg skal gjera det so godt eg kann,
sagde Bergljot.
Tarald og Paal sat og svallad heile Kvel-
den, og der vankad Brennevin nokot-sonær til
Maate. Endaa paa Slutten vart dei helder høs-
mælte. Daa ropad Tarald paa Dotter si, og
ho laut koma. »No er det min Vilje og Mein-
ing<, sagde Tarald, »at du til Vaaren fylgjer
denne gode Sveinen Paal Braate, fyrst til Al-
taret og sidan heim til honom; kva segjer du
til det?« Ho vilde svara hardt; men Faren saag
so brennande kvasst paa henne, at ho bøygdest.
Ho saag nedfor seg, tenkte eit Bil, og svarad
stilt: »er det so, at du plent vil tvinga meg
til det, du veit eg ikkje vil... so skal eg fylgja
han tl Ateret > meniikkje Jengers
Ho rettad seg upp og var bleik.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
