Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Seld tl den Vonde, I31I
Den gamle Gjenta stod i Kjøkdøri og stirde;
ropad, men fekk ikkje Svar.
Gunhild drog seg burtetter Vegen; det gjekk
so seint og smaatt. Daa ho kom burt i Skog-
kanten, sette ho seg paa ein Stein. Ho saag
attende. Der laag Garden, der ho hadde aatt
heime. "Der budde Far hennar, der budde Minni
etter Mor hennar, der hadde ho livt og voret
glad i attan unge Aar. Der uppe laag Skogen;
der hadde ho hentat Blomar og Ber, songet
kvate Visur, set utyver Bygdi, elskat og tenkt
so mange glade Tankar. No tok Dagen til
aaminka; Myrket kom sigande, digert og tungt. .
Ho maatte herifraa. Ho reiste seg upp att,
fraus, og gav seg i Veg. Det bar til Neset.
Det vår Kveld, daa ho kom dit. Myrk
Kveld og vaat Kveld; det var paa Vaarparten,
og Maanen var endaa ikkje uppkomen. Gjenom
lange Sky-rivter saag ein upp til ein svartblaa
Himmel med faae, bleike Stjernur, som drog
seg uendeleg langt inn. Gunhild fraus og var
trøytt. Det, som hadde hendt henne, laag yver
henne som ei Tyngd; ho hadde ikkje Magt
yver seg sjølv og kunde ikkje faa klaare Tan-
kar for seg. Ho stod lengje uti Tunet med
bankande Hjarta og ventad paa, at nokon skulde
koma; for ho hadde ikkje Mod til aa gaa inn.
Berre ein Ting heldt henne uppe: at no skulde
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
