Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
174 Seld til den Vonde.
deg so tungt?« sagde ho. Ho bøygde seg kjær-
legt ned imot henne. Gunhild saag paa henne
med stive, urolege Augo og tagde. Endeleg
braut det fram som eit Sukk: »Stakkars Barnet
mitt, stakkars Barnet mitt!« Annat Svar var
der ikkje aa faa.
Baard tok til aa undrast. »Kor er det med
deg, Mor ?« spurde han. »Du maa ikkje sjukna
fraa oss no, naar me hev funnest og skal hava
det godt !« Ho varde for seg med Haandi. »Ikkje
no, ikkje no,« bad ho, »ikkje um det! Sidan!
aa Herre Gud, sidan !«
Baard og Anna saag paa Je rdie Det
kom som eit vondt Varsel yver dei, dette; dei
forstod det ikkje, men det gjorde dei uglade.
Gunhild laut til Sengs. Der laag ho ei Stund
med Henderne ihop yver Panne og Augo; so
sagde ho, at ho vilde sova, og Baard gjekk ut.
Anna sat hjaa henne; Gunhild seig etterkvart
av i ein Døs.
Um Notti sat dei uppe og vakte he henne.
Gunhild hadde Feber og var uroleg. Utyver
Midnott vart ho verre og tok til aa ørska. In-
gen av dei unge fekk Meining i det ho sagde;
men at ho hadde nokot paa seg, det forstod dei.
Det var underlegt for desse tvo glade unge
Folk aa koma fraa Brudlaupsstaak og Elsk og
inn i ei Sjukestova; men endaa fælare vart det
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
