Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Seld til den Vonde. L7y.
»Ja, Mor, ver ikkje rædd for meg«, sagde Baard,
so mildt og rolegt han kunde. Ho strauk seg
yver Augo, riste paa Hovudet, seig «ned paa
Puta att og kom i svær Graat. Anna sat og
strauk henne kjælande med Haandi yver Haar
og Kinn, og greet med henne. »Sov, sov; me
skal vaka<, bad ho. »Du treng so til aa sovac.
Gunhild greet meir; det var som ho tinte under
denne Kjærleiken og under dette mjuke, varme
Mælet. Ho greet seg trøytt og sovnad paa
nytt, og daa sov ho rolegt. For den Gongen
var ho frelst.
Ut paa Ettermiddagen sat ho uppe. Baard
vilde ho ikkje hava inne, berre Anna; men ho
maatte ikkje tala. Ho hadde spurt so etter
um Baard, og det tolde nok ikkje Gunhild aa
høyra. Men ho totte ho hadde godt av aa hava
henne hjaa seg. Ho sat og klappad og strauk
henne som eit kjært Barn og vart liksom ro-
legare ved det.
— Skulde ho segja si Naud for henne? Nei
nei; det stakkars Barnet vilde døy av det, røma
fraa henne som fraa ei Trollheks . ..
Men aa segja det til Baard? det kunde ho
ikkje. Han, den stolte, sæle Ungdomen, han
som var so glad, for han hadde funnet Mor si!—
Men segjast maåtte det. Ho sat og braut seg
med dette, so ho hugsad mest ingen annan
12
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
