Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
WE", "m. EW „ AOSAĘ
mógł chcieć ukryć na twarzy ślady walki przed-
śmiertnej? Kto wie...
— Czy nie zostawił żadnej kartki?
— Powiadają, że, chodząc po lesie, pisał coś
na skrawku papieru... zresztą, wogóle miał zwyczaj
pisania chodząc. Otóż, przypuszczają, że scyzoryk
potrzebny mu był do zatemperowania ołówka, że
upadł i wtedy przeciął sobie jedną arterję, a na-
stępnie drugą — akurat w tym samym miejscu
1 to wszystko w chwili upadku! Ha, ha, ha! 70
przecież niemożliwe! W każdym razie jednak coś
napisał! W zaciśniętej dłoni znaleziono kawałek
papieru, a na nim były słowa: „Oby stal Twoja
była tak ostra, jak Twe ostatnie Nie!"
— Och!... Ile przesady!... Czy scyzoryk był
tępy?
— Tak, był tępy.
— Dlaczego wpierw go nie naostrzył!
— To nie był jego scyzoryk!
— A czyj?
Właściciel hotelu zawahał się chwilę, a potym
rzekł:
— Należał do panny Kielland.
— Do panny Kielland! — powtórzył Nagel.
I zaraz dodał: A któż to jest ta panna Kielland?
— Dagny Kielland. Córka pastora.
— Tak... Dziwne... Czy słyszał kto coś po-
dobnego? Czy młody Karlsen był w niej zako-
chany?
— Tak, naturalnie. Zresztą, wszyscy się w niej
kochają. Nie on jeden.
Nagel wpadł w zadumę i słowa już nie rzekł,
Właściciel hotelu przerwał milczenie, mówiąc:
— To, co panu powiedziałem, jest tajemnicą
i dlatego proszę...
10
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
