- Project Runeberg -  Misterje /
86

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VI

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

— Tak — rzekła — dzisiaj lepiej rozumiem
zachowanie się pana owego wieczora. Pan jest inny,
niż wszyscy ludzie.

— Dziękuję — szepnął. Dziękuję pani. Jestem
tak wdzięczny, jak jeszcze nigdy w życiu. Dlaczego
jestem inny jak wszyscy ludzie? Niech pani wie
jednak, że dzisiaj przez cały wieczór starałem się
zatrzeć to wrażenie, które owego dnia musiałem
wywrzeć na pani. Każde moje słowo wymówione
było dla pani. Czy mnie pani potępi? Niech pani
pamięta, że czuję się bardzo winnym i gotów jestem
zrobić wszystko, by winę swoją zmniejszyć; przy-
znaję, że cały dzień byłem w nastroju osobliwym;
nie mniej jednak starałem się przedstawić siebie
w gorszym świetle, niż jestem w rzeczywistości.
Przez cały czas chciałem się wydać jakby nieobli-
czalnym. Chciałem, aby pani uwierzyła, że istotnie,
jestem trochę niepoczytalny, zdolny najwięcej do
wybryków. Sądziłem, że w ten sposób łatwiej uzy-
skam przebaczenie. Oto dlaczego tak nie w porę
narzucałem się ze swemi snami; nawet zdradziłem
się dobrowolnie, opowiadając o pudełku do skrzy-
piec; dobrowolnie przyznałem się do pewnego
dziwactwa, pomimo że żadnej ku temu potrzeby
nie było...

— Daruje pan — przerwała żywo — po co mi
pan jednak opowiada to wszystko i psuje całą
robotę?...

— Nie. Nic nie psuję, nie zdaje mi się przy-
najmniej. Jeżeli mówię, że wtedy w lesie biegłem
za panią, ulegając chwilowemu złemu popędowi,
to mnie pani zrozumie. Nagle ogarnęła mnie chęć
przestraszenia pani, ponieważ pani uciekła. Wtedy
przecież nie znałem pani. Jeżeli jednak teraz
powiem, że jestem zupełnie taki sam człowiek,
jak inni ludzie, to pani zrozumie to oczywiście.

86

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0096.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free