Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
pan powie, co zaszło między panem, a adwokatem
Reinertem?
— Ależ nic. Pani mówi: adwokatem Rei-
nertem?
— Wczoraj wieczorem pan go za coś prze-
praszał, a dziś nie przemówił pan do niego ani
słowa. Ma więc pan zwyczaj obrażać ludzi, a po-
tym ich przepraszać?
Uśmiechnął się i spuścił oczy.
— Chodzi o to — odparł — że byłem winien:
obraziłem adwokata Reinerta. Sądzę jednak, że
sprawa się załałwi, gdy Z nim pomówię. Jestem
trochę porywczy i szorstki; wszystko poszło stąd,
że mnie potrącił we drzwiach. Jak pani widzi to
drobnostka, zwykła nieuwaga z jego strony. Ja
jednak zrywam się odrazu, jak warjat, rzucam pod
jego adresem kilka grubjańskich słów, groźnie wy-
machuję kuflem piwa przed samym jego nosem,
wreszcie gniotę pięścią jego kapelusz. Potym
wszystkim on wychodzi, jako człowiek dobrze wy-
chowany; nie miał nic innego do zrobienia. Odra-
zu żałowałem swego zachowania się i postanowi-
łem go przeprosić. Naturalnie mógłbym coś przy-
toczyć na swe usprawiedliwienie; miałem tego dnia
dużo przykrości i byłem bardzo zdenerwowany.
Ale o tym przecież nikt nie wiedział, o takich rze-
czach się nie mówi. Wolę więc całą winę wziąć
na siebie. Pierwszy raz w życiu postąpiłem tak
brutalnie, niech mi pani wierzy!
Mówił szybko, nie namyśłając się, zupełnie
szczerze, jak gdyby chciał być bezstronnym. Wy-
raz twarzy nie zdradzał żadnej myśli ukrytej. Lecz
Dagny stanęła, ze zdumieniem patrząc mu w oczy
i rzekła:
— Ależ nie.. nie... przecież było inaczej...
Słysżałam zupełnie coś innego.
122
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
