Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IX
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
i szeplenił bez związku... słowa nikomu nie powie...
obiecuje to solennie, gotów nawet przysiąc...
Jak gdyby chcąc usprawiedliwić swoje pod-
niecenie, Nagel dodał po chwili:
— Mieścina ta, to dziura prawdziwa, głuchy
zakątek, sowie gniazdo! Wszyscy mi się przyglą-
dają, wszyscy śledzą moje kroki. Dosyć mam tego
szpiegostwa! Do djabła z temi wszystkiemi ludźmi!
Ostrzegłem pana! Teraz powiem jeszcze jedno: mam
wszelką podstawę przypuszczać, że, naprzykład,
taka panna Dagny Kielland z pastoratu jest osobą
bardzo sprytną... Pan się nawet nie spostrzeże, jak
z pana wyciągnie wszystko. Lecz ja ciekawości tej
nie znoszę!... A propos, spędziłem z nią wieczór
wczorajszy. Straszna kokietka! Ale to do rzeczy
nie należy! Raz tylko jeszcze proszę, nie wygadaj
się pan z niczem! Gdyby zaś stryj pański powie-
dział jakie nieopatrzne słowo, zamknę mu gębę,
jak Bóg na Niebie! A teraz, wracaj pan do domu
i powtórz mu wszystko! Czy zrozumiałeś mnie
pan dobrze?
— Tak, doskonale!
— Zresztą, dobrze się stało, że pana dziś
spotkałem — ciągnął Nagel. — Chciałbym jeszcze
o jednej rzeczy pomówić... Przedwczoraj siedzie-
liśmy razem na płycie kamiennej, na cmentarzu...
— Tak.
— Na kamieniu napisałem wiersz... przyznaję,
był to wiersz brzydki, nieprzyzwoity... ale to do
rzeczy nie należy! Dosyć, że go napisałem i nie
zatarłem odchodząc z cmentarza!... Gdy wkrótce,
tam wróciłem, wiersza na płycie nie było... Czy
to pana robota?
Minuta spuścił oczy i skinął głową twierdząco.
Pauza.
151
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
