- Project Runeberg -  Misterje /
171

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - X

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

siłem ich o przebaczenie, chociaż niczym nie zawi-
niłem... ściskałem za ręce i prosiłem o przeba-
czenie...

— Za co pan ich przepraszał?

— Za nic, aby mnie więcej nie krzywdzili.
I znowu ściskałem za ręce, prosiłem o przebacze-
nie. Wszystko nadaremnie! Rozebrali mnie do
naga. Doktór znalazł w mojej kieszeni list i za-
czął go czytać głośno. To mnie otrzeźwiło trochę,
list bowiem był od mojej matki, którą bardzo ko-
chałem; otrzymałem go, wyjeżdżając na morze.
W gniewie nazwałem doktora beczką piwa, wia-
domo bowiem było powszechnie, że pije dużo.
Jesteś pan beczką piwa! — powiedziałem, Roz-
wścieczony, chciał się na mnie rzucić, lecz inni go
powstrzymali. Lępiej go upoić—rzekł burmistrz—
jakgdybym i tak nie był pijany! Każdy po kolei
lał mi w gardło z rozmaitych butelek. Potym dwu
z tych panów, —już nie pamiętam, kto mianowicie—
wniosło ceber z wodą. Postawili go na środku po-
koju, oświadczając, że należy mnie ochrzcić. Po-
mysł przyjęto z zachwytem. Wszyscy wołali, że
powinienem być ochrzczonym. Zaraz wzięli się do
zanieczyszczania wody. Pluli w nią, wlewali wód-
kę i największe brudy, wsypali potłuczone szkło
oraz dwie szufle popiołu, by woda miała wygląd
jaknajwstrętniejszy. I oto mieli mnie chrzcić! Dla-
czegóż nie możecie, panowie, chrzcić kogo innego!—
zapytałem burmistrza, obejmując jego kolana.
„Wszyscyśmy przez to przeszli*—odparł— „wszyst-
kich chrzczonó tak samo — dodał. Przypuszczam,
że mówił prawdę, ponieważ, istotnie, zawsze wy-
magał, aby każdy nowy członek tego kółka otrzy-
mał chrzest podobny. „Pójdź przed moje obliczel—
zawołał po chwili. Lecz ja nie poszedłem z do-
brej woli, stałem u drzwi, mocno trzymając się

171

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0181.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free