- Project Runeberg -  Misterje /
206

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XII

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

rzeczkowych... chodziłeś po ogrodzie bez surduta
i pracowałeś przez dwa dni z rzędu. Co za pomysł!
Ręce mam jak lód... zawsze tak ze mną bywa przy
każdym wzruszeniu... a dziś jestem bardzo wzru-

„szona... Lecz ty żadnej litości nie masz nadeimną,

pomimo, że cię nazywam Simonsenetm, jak za do-
brych dawnych czasów, że jestem wesoła i szczę-
śliwa. Jeszcze dziś rano, leżąc w kajucie, myślałam:
jaki on będzie? Czy powie przynajmniej „ty”, czy
popieści?... Byłam prawie pewna, że to zrobisz,
lecz widzę że się omyliłam. Zwróć uwagę, że teraz
już cię o to nie proszę... już zapóźno!... Już mi to
żadnej przyjemności nie sprawił... Powiedz mi, dla-
czego tak bez przerwy mrugasz oczami? Może dla-
tego, że myślisz o czymś innym, gdy mówię do
ciebie?

Odpowiedział tylko:

— Naprawdę czuję się dziś bardzo niedobrze.
Czy nie mogłabyś, Kamo, powiedzieć mi odrazu, po
co tu przyjechałaśp Zrobiłabyś mi wielką łaskę.

— Po co przyjechałam?—zawołała. Jak śmier-
telnie umiesz zranić człowieka! Może boisz się, że
będę cię prosiła o pieniądze, że przyjechałam po
to, aby cię obedrzeć?... Przyznaj się otwarcie, je-
żeli, istotnie, żywisz tak czarne podejrzenia... Po co
przyjechałam? Odgadnij to! Czyż nie wiesz któ-
rego dziś mamy? A może i o dniu swych urodzin
zapomniałeś?

Z głośnym łkaniem rzuciła się przed nim na
kolana, pochwyciła jego ręce, przyciskała je do
twarzy i do piersi.

Dziwnie go wzruszył ten wyraz czułości na-
miętnej, której nie oczekiwał wcale. Przyciągnął ją
do siebie i posadził na kolanach.

— Nie zapomniałam o dniu twych urodzin —
mówiła — pamiętam o nim zawsze. Nawet nie

206

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0216.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free