- Project Runeberg -  Misterje /
210

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XII

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

mimo, że... Ale przytoczyłam to wcale nie jako
przykład... Nie sądzisz chyba, że chcę porównywać
się z psem?... Kto wie, co ci przyjść może do gło-
wy... jestęś pyszny! Gdy masz żaki wyraz twarzy,
wiem dobrze, co myślisz. Uśmiechasz się, tak,
uśmiechnąłeś się! Drwisz ze mnie, tu, w mo-
ich oczach! Powiem ci otwarcie... Ach, nie,
nie! Przebacz mi! Jestem tak zrozpaczona! Masz
przed sobą istotę złamaną, tak, złamaną zupełnie!
Podaj mi rękę! Przebacz mi! Nie powinnam cię
była dotknąć, lecz czuję, że ty nie możesz mi da-
rować jednego, jedynego przewinienia. Gdybyś
chciał się dobrze zastanowić, musiałbyś przyznać,
że wina moja była tak mała, tak nieznacząca. Na-
turalnie, źle to było z mojej strony, że owego wie-
czora nie przyszłam do ciebie... dawałeś mi znaki
jeden po drugim, a ja nie przychodziłam... Bóg
widzi, jak głęboko tego żałuję... Lecz on wtedy nie
był u mnie, jak podejrzewałeś... był trochę przed-
tym, lecz wtedy, gdy dawałeś mi znaki, już go nie
było. Przyznaję się szczerze, błagam, zlituj się na-
demną. Wiem, że powinna byłam wypędzić go za-
raz, tak, wypędzić, przyznaję się, przyznaję się do
wszystkiego, nie powinna byłam... Nie, nie rozu-
miem... nic już więcej nie rozumiem...

Pauza.

W ciszy słychać było tylko łkanie Kamy, oraz
szczęk noży i widelców, dochodzący z jadalni. Pła-
kała ciągle, wycierając oczy pod woalem.

— Pomyśl tylko — zaczęła znowu — on taki
niedołężny, do niczego niezdolny... Czasem ude-
rza pięścią w stół i posyła mnie do djabła... tak,
łaje mnie, mówi, że go rujnuję, w zachowaniu się
jest więcej niż grubjański. Lecz zaraz potym czuje
się bardzo nieszczęśliwym i nie ma siły rozstać się
ze mną. Cóż mam zrobić widząc, że jest tak słaby?

210

+ m WY REZDEWIEOWTUK SS EU

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0220.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free