Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Aasmund Olavson Vinje (1818–1870) - 17de mai 1867
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
367
17de mai 1867.
Dei segja, me er smaa
aa ja, det er vist altfor sant
og at me svelta blåa
og alle no er raka fant,
at ingen her kann vera,
som ei vil døy i fyrste knupp.
Det beste, me kann gjera,
det er os reint at hengja upp.
Me skulo vera gilde
og smjuga or vaart gamle skinn
og vera gutar snille
og mjukt os bøygja ut og inn,
Me skulo vera sanne
og standa til, at fyrr me laug,
og sjåa, um ingen granne
vil taka os paa slæpetaug.
Det nye sjåa me renna
til os lik visa paa ei fjøl.
Me dagsens krav maa kjenna
og byta tanken burt for mjøl,
og krabba fram paa magen
og slutta med det kyt,
og løyna denne dagen,
som var det verste folkeskryt.
Ei up me maa mot soli
men ned i svarte moldi sjåa
og gløyma gamle joli.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
