Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
FRISKULEN I LOM OG BISKOP
FOLKESTAD
(Dette er fortalt i kveldseto-kveldar paa Eidsvoll, og vart sidan uppskrivl
av Gunnhilda, dotter mi).
Vegen min var lagd: eg skulde aat Lom og bli
fri-skulelærar. Naar Bruun trudde paa meg maatte eg tru
sjølv au. Og utan seminar og eksamen! Aa, det var
herlegt aa sleppe desse puggskulane med tysk-dansk knot
og all narreskap! Eg skulde nok lære meg kunnskapane
eg trong. Eg hadde elden, og eg kunde fortelja. Det
siste hadde eg arva taa Mittvoll’ane. Og Bruun hadde
lyst upp over Bibelen aat meg, og Janson over Snorre.
Eg var i ei veldig spaning. Naar eg no minnest den
august-natta i 1872, daa Bruun og eg gjekk der ute paa
Fykse-vollom i Gausdal og tala um desse ting, kan eg bli
varm endaa. Maanen stod der ljos som ein dag, vi gjekk
arm i arm, sjæl til sjæl, skyna einann’ mest utan ord.
Og daa vi bad for arbeidet vaart og mor Noreg, kom
Gud so nær oss at vi kjende anden hans.
Like eins minnest eg den blanke hausten eg reiste
aat Lom — 16 mil fraa Gausdal. September-himmelen
var so høg, lufta so klaar. Bernt bror var med og
skyssa; og daa vi för gjenom Ottadalen, gjenom
Toulstad-skogane, og kveldsola gyllte dei hundretal og tusental
furuleggjer — rake som ljos mot himmelen — daa var
det som reiste vi gjenom tempelhallar — vi hadde vel
knapt set noko meir klomsande vent! Vi stansa hesten
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
