Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VI. Zanik słońc. — Powstawanie mgławic
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
121
teorów. Dlatego temperatura szybko spadnie na słońcu gasną-
cem. Chmury jego atmosfery staną się coraz cieńsze i nie
będą już ochroną przeciw wypromieniowaniu. Oceany na słońcu
powloką się skorupą lodową. Potem kwas węglowy pocznie
wydzielać się z atmosfery słonecznej w postaci drobnego śniegu.
W końcu przy — 200° w skutek skroplenia gazów powietrza
zwłaszcza zaś azotu, wytworzą się nowe oceany. Jeszcze dal-
szy spadek temperatury o jakie 20° a wtedy energia spada-
jących meteorów wystarczy w sam raz na pokrycie dalszej
utraty ciepła. Atmosfera słoneczna wówczas składać się będzie
głównie z helu i wodoru, dwóch najtrudniej skraplających się
gazów, oraz z drobnej ilości azotu.
W tern stadyum słońce prawie już nic ciepła tracić nie
będzie. Przez każdą milę kwadratową kory ziemskiej uchodzi
w skutek jej słabego przewodzenia ciepła zaledwie jedna miliar-
dowa część tego ciepła, jakie promieniuje z takiej samej prze-
strzeni powierzchni słońca, i kiedyś gdy kora słoneczna do-
sięgnie grubości około 60 km., utrata ciepła na słońcu spadnie
do tych samych znikomych wymiarów.
Temperatura na powierzchni słońca wynosić będzie może
50—60° nad zero absolutne, i tylko na krótko i na małej
przestrzeni podnosić się będzie podczas wybuchów wulkanicz-
nych. We wnętrzu słońca ciągle panować będzie temperatura
prawie tak wysoka jak teraz, tj. kilka milionów stopni i będą
tam takie same jak dziś niezmiernie wybuchowe związki. Jak
niezmierzony skład dynamitu, ciemne słońce krążyć będzie
w przestrzeni, przez biliony lat nie tracąc zgoła znaczniej-
szych ilości energii. Niezmiennie, niby trwała spora istoty ży-
wej, zatrzyma swą ogromną siłę, aż przez zewnętrzne warunki
zbudzone będzie do nowego, takiego jak dawniej, życia. Po-
wolne kurczenie się powierzchni, powodowane postępującą
utratą ciepła jądra, i związane z tern ściągnięcie, nada po-
wierzchni słonecznej zmarszczki starości.
Przypuśćmy, że kora słoneczna i ziemska posiada tę samą
zdolność przewodzenia ciepła co granit; ten zaś wedle pomia-
rów Homón’a przez warstwę o 1 cm. grubości, której obie
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
