Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
126
Folke hugs kulen.
og „Han og Ho". Han og kona hans üutte no op til Sell.
Horne slutta daa paa skulen og tok fatt paa
gardsarbeidet att.
Det var rike og
ugløymande dagar for dei gutar, som
gjekk der i denne tid. — Ein
av dei første elevar (Austlid)
skriv om dette: „Eg gløymer
aldri den fyrste kvelden paa
festen der. Eg var reint ør
av gleda. Det var Janson, som
hugtok oss so heilt. Slik som
han kunde tala! Han
fortalde om ei fa.arlig friing og
mykje meir og skjemta og
leika so vi sat i ein laatt. Yi
var so glade i Janson alle.
Han gjekk der millom os som
ein solskins engel og tala dette
væne vestland s maalet med slik sylvklang i munn og mæle,
han reint try Ilte oss. So lærde han oss aa skrive og opna
øyra vaare for form og stil. Og
det gjekk so lett: det var som
ingen ting. Det var ei kostbar
hjelp i dei tider. Ingen i
Gudbrandsdalen kunde greidt dette
— den gongen — om ikkje
Janson hadde vore. — Vi fekk
spele komedie og. Og gamle
mor Bruun, ho var sjølv med
og lærde oss op og klædde oss
ut og Bruun denne
aalvorsman-nen — no log han so godt."
Men elles var det Bruun og
aalvoret. hans, som gjorde ster-
Krixtofer Janson.
Gumle fru Bruun.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
