Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
174
/’V/ Ike hm/x kulen.
heim og tok straks til paa skulen. Og so barst det til aa
byggje. I 1875 var huset ferdi gt. Det vart kalla
„Helg-heimfor det skulde vorte „et helligt hjem for vor
ungdoms haab,"
Sverdrup og Dahl skulde skifte arbeid og ansvar
mil-lom seg. Sverdrup som var sterk, skulde vere styrar, Dahl
husfar paa skiden. Sverdrup hadde det altid annsamt og
hadde vei heller ikkje so stort lag med elevane utanom
skulen. Dei vilde helst ha honom paa talarstolen. Dahl
hadde dei derimot lettare for aa kome nær. Han var
omkring paa, roma deira og tala, med dei og fortalde om alt.
han hadde set og røynt,
I 1878 vart Dahl styrar. Elevar kom det nok av fraa
alle kantar av landet, mest sjølvsagt, fraa Vestlandet. I den
første tid kom det ofte vaksne skjeggbussar, som hadde lært.
seg sine eigne vaner, som ikkje a,It id høvde for
skuleungdom. Dahl vilde ha god orden i skulen sin, og ban hadde
ofte mange vanskar med dette. Han tala beint ut om det,
ban mislikte, og slikt, er det ikkje alle som toler. Olav
Hauge, som no er styrar for skulen, og som sjølv gjekk der
daa ban var unggut, segjer om Dahl:
„Han hadde ikkje noko av det, at ein skal tegja med
veilorne, so ein kann verta betre til vens med ungdomarne.
Men ban var kanskje svært snøgg til aa tala dei til rettes,
og det, kunde stundom ganga drjugt ofte fyre seg. Eg trur
mest at han dei siste aa,ri brigda noko paa dette. Hadde
ikkje ungdom arne havt slik ei sterk kjensla av at heile hans
arbeid var bore og drive av kjærleik til dei, kunde dei lett
ha vorte litt tykne paa han, men det er visst ikkje mange
som held mindre av han, fordi nm ban ber ikkje tolde mykje.
Kaar han kom i døri um morgonen, kunde me jamnast
straks merka um det var noko i vegen, dersom det var noko
aalvorlegt daa. Det laag daa gjerne ei sky yver andlitet
hans, og det var ingen i klassa som hygde seg, um ein
visste seg aldri so fri sjølv. For han kunde skjenna slik at
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
