Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - I
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
W" | m. I" 4 p)
młodą panną, przyjrzał się jej, złożył ukłon głę-
boki, ani słówkiem nie wyjaśniając swego postępku.
Młoda dziewczyna zarumieniła się. Wtedy zuchwalec
poszedł drogą, wiodącą do pastoratu, minął go i po-
szędł dalej. Przechadzkę tę powtarzał i dni następ-
nych. Służąca musiała mu codziennie drzwi otwie-
rać, bo hotel był już zamknięty — tak późno wra-
cał ze swych wycieczek.
Na trzeci dzień rano, gdy Nagel wychodził
ze swego pokoju, zatrzymał go właściciel hotelu,
witając uprzejmie paru miłemi słowami. Wyszli
razem i zasiedli na werandzie. Gospodarz zwrócił
się do gościa, zapytując go o radę, jak przesłać
paczkę ze świeżą rybą.
— Czy nie mógłby mi pan powiedzieć, jak
przesłać tę skrzynkę?
Nagel rzucił okiem na pudełko, uśmiechnął
się i potrząsnął głową.
— Nie — odparł — nie znam się na tem.
— Nie? A ja sądziłem, że pan dużo podró-
żował, i widział może, jak się te rzeczy załatwia.
— Tak, podróżowałem dosyć, ale...
Pauza.
— Tak. — Więc pan miał pewnie z innemi
rzeczami do czynienia, tak... Może pan nawet nie
trudni się handlem?
— Ja? Nie... Nie jestem handlowcem.
— W takim razie nie dla interesów przebywa
pan w naszym mieście?
Na to Nagel nie dał żadnej odpowiedzi. Za-
palił cygaro i wolno puszczał dym z wzrokiem
utkwionym w błękity. Właściciel hotelu przyglądał
mu się nieznacznie.
— Możeby nam pan cokolwiek zagrał — za-
czął po chwili. —Widzę, że pan przywiózł ze sobą
skrzypce.
6
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
