- Project Runeberg -  Misterje /
40

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

p ZEEĘPET-;
2 we = - maciek ko 7

Bo — mówi nieboszczka mama— jeżeli on tu wej-
dzie, to ja stąd sobie pójdę—i robi z tego sprawę
gabinetową. „Ho, ho!—mówię—nie przeszkadzaj-
cie mi, nie przeszkadzajcie!* | mówię tak głośno-
że zwracam na*siebie uwagę dwojga anielątek: có-
reczki Jaira i Swawy Bjórnson...

Lecz porę wybrał, stanowczo, nieumiejętnie.
Go do mnie, wolałbym wspaniałą noc słotną, ciem-
ności krucze, ani jednej gwiazdy! O pożegnaniu
piśmiennym nie byłoby mowy... Dlaczego, osta-
tecznie, leżę tutaj i o tym wszystkim rozmyślam»...
Cóż mnie to obchodzi?.. Na Boga! Cóż ja mam
wspólnego z sentymentalnym teologiem, wraz z je-
go stalą i ostatnim „nie’. Ha, ha, ha, co u dja-
bła, mam z tym do czynienia?

lle dziwnych strun znajduje się w człowieku!
Naprzykład śmiech? Skąd powstaje! Dokąd zmierza?
Smiech wstrętny, śmiech bezwstydny, śmiech przy-
pominający małpy i sroki. Śmiech musi być rze-
czą elementarną, ergo śmiech jest rzeczą elemen-
tarną. I ten dźwięk bezmyślny, urywany powstaje
w moim organizmie, niech mnie tylko ktoś połech-
ce pod brodę! Co to mi kiedyś powiedział rze-
źnik Hange, ten Hange, który śmieje się tak ordy-
iiarnie i przez to doszedł do znaczenia? Powie-
dział, że żaden człowiek, obdarzony pięciu zmy-
słami...

Jakąż zachwycającą miał dziecinę! Owego
dnia, gdy ją spotkałem na ulicy, padał deszcz;
w ręku niosła wiaderko,... zgubiła pieniądze, prze-
znaczone na obiad... szła płacząc. Ty, Matko Boża,
widziałaś z nieba, że nie miałem ani jednego szyl-
iinga, którym mógłbym dziewczątko pocieszyć. Wi-
dzisz, że rwałem sobie włosy na głowie i ani jednego
oera nie posiadałem. Obok przeszli muzykanci.
piękna djakonisa obróciła się za mną, obrzucając mnie

40

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0050.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free