- Project Runeberg -  Misterje /
51

(1914) Author: Knut Hamsun Translator: Justyna Paszkiewiczówna
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - IV

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

moja krępowała ich widocznie... wyglądali bezradni
i przez cały czas nie spuszczali z siebie oczu.
ŹZrenice dziewczyny promieniały.. chwili spokoj-
nie usiedzieć nie mogłat... Gwizd lokomotywy...
pociąg zatrzymuje się na stacji Kunsbacka... On
pochwycił jej dłoń!... zrozumieli się... zaledwie po-
ciąg stanął, wyskoczyli z wagonu... Pobiegła szybko
do małego domku na peronie... on za nią... na
Boga, omylił się... wchodzi w te same drzwi. Bły-
skawicznie je zamykają za sobą... Równocześnie
w mieście rozlega się dźwięk dzwonów... było to
bowiem w niedzielę wieczorem. Siedzą zamknięci
przy odgłosie dzwonów... upływa minuta... trzy...
cztery, pięć... Co się z niemi stało?.. Wciąż siedzą
zamknięci, a dzwony biją... kto wie, czy się nie
spóźnią!.. Wreszcie on otwiera drzwi i rozgląda
się wokoło... głowę ma obnażoną... ona, stojąc tuż
za nim, nasuwa mu czapkę... Odwraca się ku niej
z uśmiechem... Potym jednym skokiem zbiega ze
stopni, ona tuż za nim... Dopadają pociągu, sia-
dają na dawnych miejscach... żywa dusza ich nie
widziała... nikt, prócz mnie... Dziewczyna spojrzała
na mnie z uśmiechem... oczy jej tryskały złotem...
szczupła pierś poruszała się żywo... w parę chwil
później usnęli oboje... snem kamiennym... tak cu-
dnie byli zmęczeni.

Jak się to państwu podoba! Panowie i panie,
opowieść moja skończona. Czy nie doznaliście je-
dnak wrażenia, że przed waszemi ocząmi przesunął
się mały, maluchny kawałek toczącego się życia
ludzkiego? Pomijam tę oto szanowną damę z lor-
netką, w stojącym męskim kołnierzyku, to znaczy,
sawantkę... zwracam się do dwu, trzech, z pomię-
dzy Was, Panie, do tych, które się nie oddają z za-
ciśniętemi zębami pracy społecznej. Wybaczcie mi,
jeżeli którą uraziłem... przedewszystkim zwracam

51

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Fri Jan 12 03:45:30 2024 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/misterje/0061.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free