Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VI
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
— Minuta? Więc to był Minuta? — zapytała
pani Stenersen.
— Tak, to był on — odparł Nagel.
— Ach, zrobiło mi się tak niewyraźnie...
— Niech pan sobie wyobrazi — odezwała się
Dagny Kiellandi — domyśliłam się odrazu, że to
on!... Jak tylko pan powiedział, że warjat padł na
kolana i całował ziemię. Zapewniam pana, że po-
znałam go zaraz. Pan go zna dobrze?
— O, nie... widziałem go tylko dwa razy...
Lecz, zdaje mi się, że zepsułem nastrój ogólny...
pani tak pobladła!... Przecież to był tylko sen!
— Nie — tak nie można!... — zawołał doktór.
Po co nam pan opowiada o Minucie! Może sobie
całować wszystkie korzenie w Norwegji, nikt mu
przeszkadzać nie będzie! Widzi pan, panna Andre-
sen siedzi i płacze! Ha, ha, hal...
—- Ja? Ani myślę płakaćp—odcięła się panna
Andresen... Z jakiego powodu miałabym płakać?
Przyznaję się jednak, że sen ten wywarł na mnie
wrażenie. Zresztą sądzę, że wywarł także wrażenie
i na panup...
— Na mnie? — krzyknął doktór — najmniej-
szego! Ha, ha, ha! Jak pani mogło coś podo-
bnego przyjść do głowy? No, a teraz pójdźmy się
przejść trochę. Wstawajmy! Zaczyna być chłodno.
Nie zimno ci, Jetto?
— O, nie, wcale nie zimno — odparła żona.
Posiedźmy tu jeszcze.
Lecz doktorowi zachciało się koniecznie prze-
chadzki, utrzymywał że jest zimno i nawet, jeżeli
nikt mu towarzyszyć nie zechce, pójdzie sam. Na-
gel wstał i poszedł razem.
Przeszli się kilka razy po bulwarze, przeci-
skając się przez tłum, rozinawiając i odpowiadając
S4
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
