Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - VIII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
ROZDZIAŁ VIII.
Noc była cudna.
Parę osób, spotkanych na ulicy miało dziwnie
radosne twarze. Na cmentarzu jakiś człowiek po-
pychał taczki, przyśpiewując półgłosem. Wokoło
panowała cisza, że prócz tego śpiewu nic słychać
nie było. Z góry, na której stał dom doktora mia-
sto wyglądało jak dziwaczny, olbrzymi owad, po-
twór z bajki, rozpostarty na brzuchu z wyciągnię-
temi na wszystkie strony łapami, nogami, różkami
i mackami. Tylko od czasu do czasu potwór lekko
poruszał jakimś członkiem, albo wciągał go w sie-
bie — oto naprzykład teraz poruszył łapą, wycią-
gniętą ku morzu: to maluchny parowy statek bez-
dźwięcznie ślizgał się po falach, znacząc drogę
lśniącą brózdą na czarnej powierzchni zatoki.
Dym cygara, które palił Nagel, wznosił się
w powietrze jak lekki, błękitnawy obłoczek. Młodzie-
niec rozkoszował się właśnie wonią trawy i lasu;
przenikało go uczucie wielkiego upojenia, serce prę-
żyło się od wielkiej osobliwej radości, ogarniającej
całe jego jestestwo. Oczy napełniły się łzami, tchu
zabrakło. Szedł obok Dagny. Dziewczyna dotąd
118
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
