Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - XV
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
po włosach, prosząc, by dał jej tylko pięćdziesiąt
koron. Niemądra osoba miała nawet łzy w oczach.
Podniósł głowę i spojrzał na nią. Ta biało-
włosa kobieta, otrzymująca wsparcie z Dobroczyn-
ności, ta dziewczyna czterdziestoletnia z palącemi
czarnemi oczami, z wyrazem twarzy zakonnicy, ta
piękność niezwykła i oryginalna wywarła na nim
wrażenie. Zawahał się chwilę. Wziął ją za rękę,
pogłaskał miękko i rzekł: „Boże, jaka pani miła!”
Zaraz jednak wstał i dłoń jej puścił.
— Mam nadzieję, że nic pani nie ma przeciw
temu, abym swój cenny nabytek zabrał natych-
miast — rzekł.
Położył dłoń na poręczy.
Marta już się nie bała. Widząc, że zawalał
ręce o stary zakurzony fotel, podała mu natych-
miast chusteczkę.
Pieniądze wciąż jeszcze leżały na stole.
A propos — rzekł — pozwoli mi pani zapytać,
czy nie byłoby lepiej, naszą małą tranzakcję za-
chować w tajemnicy? Niema potrzeby rozgłaszać
tego po mieście, nieprawdaż?
— Tak — odparła zamyślona.
— Na miejscu pani schowałbym pieniądze
natychmiast. A przytym zasłoniłbym czymkolwiek
okno. Niech pani weźmie tę spodnicę.
— Będzie może zaciemno?—zapytała. Wzięła
jednak spodnicę i przy pomocy Nagla zawiesiła ją
w oknie.
— Należało to zrobić od samego początku—
zauważył. Byłoby niedobrze, gdyby mię tutaj kto
zobaczył.
Nie odpowiedziała nic; wzięła pieniądze ze
stołu, podała mu rękę. Wargi jej poruszyły się,
lecz nie wyrzekła słowa.
263
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
