Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
studera historie og gamalnorsk. Same aaret som han skreiv
denne artikkelen, reiste han i «Morgenbladet» kravet um
at dei filologiske kandidatane skulde læra gamalnorsk
eller eit livande maal, i staden for hebraisk. Han var
ihuga med i den nasjonalpolitiske rørsla i 1830-aari. I
rettskrivningssaker var det den store danske
maalfrødingen Rasmus Rask som var læremeisteren hans. Rask
kravde ein endefram skrivemaate, og so ein ljodrett
skrivemaate etter uttala. Hjaa ein nasjonal-huga nordmann laut
det snu seg um til eit sterkt nasjonalt krav. — Den
skandinavismen i maalspursmaal som Daa ogso kom til aa
gjera seg til talsmann for, merkar ein ikkje det ringaste
til i denne artikkelen. Det var no òg serleg lite naturlegt
rom for skandinavisme i ei sak som denne. Det er
sernorsk patriotisme som ber dette innlegget aat Daa.
Det saag ikkje ut, til aa byrja med, som det skulde
verta stort av den umboti som Daa kravde.
Finansdepartementet sette matrikuleringskommissær kaptein C.
Blichfeldt til redaktør for den nye matrikkelen. [1] Han
vart sett til arbeidet i 1837. Blichfeldt gjorde ortografien
meir endefram, serskilt med di han skifte ut c, ch, w, og
sette t for dt (Aamot). Og han retta eitt og anna av dei
namni som var mest meiningslaust forrengde, t. d.
Nordhordlehn til Nordhordland. Men elles gjorde han ikkje
nemnande spraaklege brigde. Dei brigdi han gjorde med
rettskrivningi, synte nok; men matrikkelen hans er ikkje
noko brot. Han løyser seg ikkje ifraa det skriftmaalet
som var i bruk. Tvertimot var det nettupp dette
skriftmaalet som var mynstret; Blichfeldt stræva med aa lempa
namni etter det endaa betre enn fyrr. Dei ortografiske
rettingane var tenkte til, og var fordanskingar. Nokor
uppnorsking kunde det ikkje daa verta.
Men Blichfeldts matrikel var so uvitugt redigera, at
han helst var ubrukande.[2] Alt fyrr han var ferdigprenta,
tok riksstyret kongeleg resolusjon (29. decbr. 1838) paa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
