Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
meir aa segja enn for Daa. Det syner seg baade i det reint
ortografiske og i dei røynlege spraakrettingane. Munthe
gjekk so langt at han heilt tarvlaust sette inn th for
gamalnorsk þ, og eit namn som «Ullebust» (1819) retta og
restituera han til Ullebostad (uttala er Ullebost). Heile
revisjonen hans tek sterke — av og til for sterke — umsyn til
det etymologiske, medan Daa heldt fram at naar dei
skulde ha ein nasjonal namnerevisjon, skulde den
revisjonen fyrst og fremst gjeva namni ein ljodrett
stavemaate etter notiduttala.
Der er ein annan skilnad òg paa Daa i 1856 og so
Munthe, — den skilnaden hev meir aa segja. Det er at
Munthe gjekk ikkje so langt i uppnorsking som Daa — etter
det me kann døma — principielt hadde kravt. For um
maalrettingane er mange hjaa Munthe, vantar det like vel
mykje paa at matrikkelen fraa 1838 er komen yver paa
norsk grunn. Uppnorskingi er altfor hovsam til det. Det
norske maalmerket som Munthe hadde gjenge aller lengst
med aa føra inn att var harde konsonantar. Men ikkje
det ein gong er konsekvent gjenomført. Skrivemaatar som
Bagaasen, Ringerige, Bager-Engen, -vigen er ikkje so
sjeldsynte. Diftongar hev alt i alt fenge heller lite rom.
Dubbelkonsonant i (stavings-)utljod er helst undantak,
vanlegast er einskild konsonant, som i Nakholmen, Opsahl.
Hokynsformer fanst det ein sjeldsynt gong i matrikkelen
fyre 1838, av di skrivarane hadde vore gaalause eller
hjelpelause. Matrikkelen fraa 1838 gjeng ikkje lenger
enn dei gamle jordebøkene med aa føra inn hokyn. Han
held seg i dette til det danske mynstret. Full-ljodande
vokalar i tonelette stavingar tek ikkje matrikkelen fraa 1838
upp att. Munthe skriv Hamer, og med dansk
bøygjings-form: Klettene (ikkje Hamar, Klettane). Elles òg er
bøygjingsformene danske. Unorske ordformer som Brovold,
Fornebo, Sæbo, Kirkevold, Nygaard er dei vanlege.
For aaker er nytta bastardformi «aker». I sumt i
minsto av dette hadde Daa gjenge lenger (diftongar;
vokalar i tonelette stavingar; bu, gard). Endaa til nye reine
fordanskingar hev Munthe sume tider ført inn, til aa faa
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
