Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
skrivast «Jæren». Professoren synest i det heile aa hava
lagt stor elsk paa «Jæren», som han vel veit ikkje er nokot
«sterkt i formerne»; men — han er nok ikkje vidare kjend
der, er det likt til. Soleids trur han, at alle gardenamn
paa -stad etter Bruns framlag maatte verta skrivande -st;
for den rette form -sta(d) meiner han er reint daud og
gløymt. Men neimen um ho det er. Formerne paa -sta(d)
hev funnest, jamsides med dei paa -st, alt til dei seinste
aar og finnest der enno; dei vert fulla ikkje brukte ofta
elder av mange, men derimot vert dei brukte av dei
«beste» d. e. naar maalet vert talat med størst finleik og
stødleik. Og det er dei beste som vinn i lengdi. At ei form
kann kveikjast uppatt, berre ho hev den minste gneiste
av liv, ja um ho so kannhenda i ei «myrk tid» liver berre
i ein einaste munn, det er her nok ymse døme paa, og
her skal eg nemna eit just ifraa denne «Jæren». Den
gamle ætt brukte hjelpeverbet «vera» i formi «væ», som
enno er brukt i grannebygdom baade i sud og aust og nord.
Men ætti deretter sagde «vera», dei alrafleste daa, og no
segjer ingen lenger «væ». Slike tilfelle er nok helder
aalgjengde i all maalsoga.[1]
Det er nok ingen som hev meint, at ein just skulde
leita upp dei laakaste kvardagsformer og setja dei upp
til log fyr skrivemaaten; men difyr tarv ein ikkje plent
gjera vaare namn um etter dansk bruk. Meiningi hev
visst voret den aa finna fram dei beste former og so
retta skrivemaate og bokstavering nokot so nær etter det
gamle fyr aa faa fram den einskap og samanheng som til
trengst [[** burde de to foregående vært slått sammen "tiltrengst"? **]] i ei namnebok fyr det heile land.[2] Paa den maaten
vart namni altid lagde so nære inn til bygdeuttalen
(Heiddal — «Heddal», Kvitseid — Kvitsei o. s. fr.), at kvar
mann kunne kjenna dei att; men dei vart samstundes
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
