Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sider ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
slikt. So snart kravshavaren (kreditor) saag i avisa, at no
skulde gardarne faa nye namn — aa huttetu, kor han
vilde vera utum seg fyr aa faa vita, kvat skyldnarens
(debitors) gard skulde heita. Og strakst vilde han skriva det
inn i sine bøker og vera reint paa livet fyr aa ikkje gløyma
det. Du tarv aldri tru, at N. N. Ljøsno slapp fraa ein
skilling av den skuld, som N. N. Lysne hadde gjort; for so
godslegt gjeng det ikkje til i denne verdi!
Daa kunde det likso snart henda, at ein mann, som
skulde hava pengar av «N. N. Søvde», kom til aa forsøma
seg, naar «N. N. Saude» vart busliten; — men detta
umbrigde fraa Søvde til Saude vil hr. Rygh sjølv vera med
paa!
So meiner professoren, at eit so stort umbrøyte som
det, «Dgbl.» etter Bruns framlag vil hava, ikkje er
gjenomførande. Ein ser, at prof. Rygh og er av dei, som hev
mistillit til vaar regjering, og i det kann professoren hava
rett. Men det vilde daa vera ei armod utor all maate,
dersom ho ikkje eingong skulde hava magt til aa læra
sine eigne tenestmenn upp til aa skriva rett, skriva t„
d. «Ljøsno» fyr «Lysne», «Heiddal» fyr «Hiterdal»,
«Lauvdal» fyr «Løpdal» o. s. fr. so lenge, til andre folk
og tok etter. Me ser det hev voret gjerande fyr styret aa
læra folk upp til aa skriva «Gjertstølen», naar garden
hellest heitte «Nabben», elder «Hammerstad», naar
garden heitte «Lida», elder «Salvehus», naar garden heitte
«Sogus», — og so maa det daa ganga likso lett aa faa dei til
aa skriva dei namn, som dei veit er rette, og som dei til det
jamne høyrer og brukar kvar einaste dag!
— Nei; det er det danske maalstræv som er ute og
prøver seg her og. Det var reint flirande aa sjaa, kor
regjeringi fekk føter aa ganga paa, daa ho høyrde, at Bruns
norske framlag var uppkomet. Ho gløymde reint sin
departementale «værdighed» og sine vanlege «drøftelser
og overveielser» i aarevis, og flaug avstad med ein einaste
gong og sette ei nemnd til hjelp mot norskdomen, so det
berre rauk etter, og strakst var der eit meir vælmeint enn
klokt blad, som toskad ut med meiningi i reine ord:
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
