Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - LXVIII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
86
LXVIII
Solstrålen din kjem ned til denne jordi
mi med armane utrette og står ved døri mi
heile livsdagen lang, for heimatt til føtene
dine vil han bera skyer som hev laga seg
av tåror og sukkar og songar.
Med inderleg hugnad sveiper du denne
kåpa av lette skyer kring stjernebrystet ditt,
og legg henne og lagar henne med sveipar
og skap på uteljande måtar, og fargar henne
med leter som braglar i æveleg skifting.
Ho er so lett og ledug, so linn og tåre
full og myrk, og det er difor du er so glad
i henne, du flekklause og klårblanke. Og
det er difor ho fær lov til å løyna det øgje
leg kvite ljoset ditt med gråtmilde skuggar.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
