Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - LXXI
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
89
LXXI
At eg skulde gjera krus for sjølve-meg
og svinga og sveiva meg til alle sidor, og
soleis kasta skuggar på din stråleglans —
slik er maya.1)
Du set eit stenge inni deg, og so kallar
du på ditt eige sundrskifte sjølv i tusental
av tonar. Denne sjølvskiftingi di hev fått
kjøt og blod i meg.
Skjerande sår er songen din, og med
atterljom fær han gjenom heile uppheimen
i mangeléta tåror og smil, og suter og voner;
båror reiser seg og sig att, draumar brest
og formar seg. Du hev mist deg sjølv
i meg.
Denne skiljeveggen som du hev sett er
måla med uteljande bilæte, med den kosten
som heiter natt og dag.
x) Sansevilla som råder i verdi. Umsetj.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
