Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - LXXXVIII
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
108
LXXXVIII
Du guddom til det nedfallne templet!
VYna-strengjene 1) er sprungne og syng ikkje
meir til di æra. Um kvelden ringjer ikkje
klokkone inn tidi til å dyrka deg lenger.
Lufti er still og tegjande ikring deg.
Inn i øydehuset ditt kjem vårvinden fa
rande — og ber tidender um blomar, um
blomane som ikkje vert ofra til deg lenger.
Dyrkaren din frå gamalt vankar ikring
i einom og lengtar etter ufengen nåde. Um
kvelden når brisingar og skuggar blandar
seg med dimma av sandgov, kjem han
trøytt tilbake til det nedfallne templet med
hungrande hug.
Mang ein høgtidsdag kjem tegjande til
deg, guddom til det nedfallne templet. Mang
ei bønenatt lid utan lysande lampa.
!) Vina er eit slag fela. Umsetj.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
