Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Frå kristenliv i Risør i 70- og 80-åri. Mest etter personlege minne frå barndom og ungdom
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
27
Lunde kjem, fær pietistane juling. Men det varde
eit bel fyrr det gjekk slik.
Millom Lunde og prost Arnesen vart det ingen
venskap. I eit lag gjekk Arnesen burt til Lunde og
vilde tala med han. Lunde beit han av ! Dei hadde
ulikt syn på teologien. Meel a n Arnesen elska
Johnson og Gaspari, let Lunde um at «forelesningene ved
det teologiske fakultet var noe av det
kjedsommeligste jeg har hørt». Han var aldri redd for å seg.ja si
meining beint ut.
Då det leid til at «menighedsforeningen» skulde
skipast, kom Lunde på kant med bedehus-folket.
Lunde vilde ha alle med. Og dei skreiv seg inn; den
fyrste av alle ei frua som det heittest var «ein fiende
av all kristendom». Medh.jelpar Joh. F. Juell gjekk
upp til Lunde dagen etter og klaga si naud : det blir
jo verden som kommer til å fylle
menigheds-foreningen ! Lunde fauk upp: jeg har lenge skjønt
at De passer ikke i mitt menigheds-arbeid ! Dermed
lok det ein syrgjeleg ende på tilliti millom Juell og
Lunde.
Og Lunde tagde seg ikkje. Han auste ut i
prei-kene sine um «disse gamle gamle gammelost-luktende
kristne ! dei gamle kristne er som fugler i eit bur: de
har bare 2 pinnar å hoppe på, den ene er å dømme
verden, den andre å fortelle -in egen
omvendelseshistorie ! Det var sjeldan i desse åri å høyra ei preik
av Lunde utan slik kritikk. Men Juell heldt trufast
fram med å gå i kyrkja, med å ofra til preeten, og
med ii vera prestens medhjelpar, heilt til påske 1884.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
