Á ferð og flugi : Kvæðabálkur / 8 (1900) Author: Stephan Guðmundsson Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
	Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |

Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - II. Bœjarbragurinn

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>

Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

Og slangrandi farþegar klemdust í kös                 að komast út þar sem var skemst; Þvi jafnvel til matborðsins allmörgum er                 það ánægja’ að rífa sig fremst. Með félaga einum ég vék mér þann veg,                 sem var okkur greiðfærast að. — Að berast með fjöldanum aldrei mér er                 svo ant um, ef ræð ég við það! Hann fælist ei þrengslin, en firrist það alt,                 sem finst honum óljóst og húmt, En ljós-þrengslum geðfeldra’ myrkrið er mér,                 ef myrkrið er einungis rúmt. Hver húsaröð þéttist, líkt standbergi steypt,                 en strætið sem hamragil breitt. Úr opnaðri jörðunni upp spruttu menn                 með andlitin moldug og sveitt. „Alt samlandar þínir“, kvað sveitungi minn;                 „jafn-sauðþægir, löghlýðnir menn Að vinna’ okkar námur, er vænlegast fólk,                 sem við höfum náð hingað enn.“ „Ég trúi því naumast. Þeir ólust“ kvað eg                 „þó upp yfir jörð þessir menn! Þeir þola’ ekki að kviksetjast, klóra sig upp                 úr kreppunni’ og skurðunum senn.“

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>