Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Og svo hef’ eg sett mér
Einn svo lítinn blett hér:
í kyrþey lífs að kveldi
Sem hvíli íslenzk bein.
1891
Gisli Dalmann frá Mjoadal.
Og nú er hann týndur úr lesta-ferð lífs
Hann lagðist til hvíldar í áfanga-stað,
Og lífsrevnslan snerist upp andvöku í
Og áreynsla dagsins varð þjáningu að,
In rósama nótt fékk ei sárindin svæft
Með svefnfróun blíðri né stunið hans kæft.
En þá lyfti dauðinn að höfði ’ans liljótt
Upp hælaðri skör, meðan enginn sá til,
Og sig upp að rekkju hans dulklæddur dró
Sem dimman og þögnin, um lágnættis bil,
Og stakk honum svefnþorn sem sefar hvert mein,
Sem svæfir að fullu og þaggar öll kvein.
Svo nú er hann týndur úr lesta-ferð lífs —
Þeir lögðu upp að morgni, en eftir hann varð
Með sólskinið létt fyrir legstein og blóm,
Er líkfylgdin dreifðist úr þögulum garð —
Hans dagleið var kapplilaup um klungur og töf,
Og hvíld fékk hann loksins í útlendings gröf.
8*
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
