Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Alt okkar, sem veröldu varðar,
Er vakandi og ofan-jarðar.
Við höfum þá, systir mín, landnám vort lengt
Um leiðið þitt vestur í álfu,
Og numin er æskunni ættar-jörð ný.
Við óðul vor bætir það hálfu —
En stækkað ef stöðvar þær liafa
Svo styttist þar eins milli grafa.
1904
Landnáms-konan.
— Margrét Jónsdóttir frá Tindastól i Alhcrta. —
I.
Smádregur að héraðsins haust-nótta hvíld
A húsglug’ga frostlagða, þakskautin sýld
Sezt hélunnar marmara-mjalli.
Hver jurt, sem um fardaga fulltíða bjó
Og fluttist með vorsól á grund eða í skóg,
Er feld — eða liggur við falli.
Og það er sem hilli upp holgraíinn reit
þar haust-kólgan rís vfir útkjálka-sveit
Mænd skýkumlum rokstorma-raufa.
Og umhleypings-bylurinn áttavilt blæs
Um almannafæri og skjól-veggi bæs,
Og reikar með líkfylgdum laufa.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>