Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Hve sárfeginn gleymdi eg og sættist við alt,
Ef sjálfráður mætti eg þá
í kyrðinni og dimmunni drevma það land
Sem dagsljósið skein ekki á,
Þar æ upp af skipreika skolast hún von
()g skáldanna reikula þrá.
Það landið, sem ekki með o’nálag hátt
í upphæðum neitt getur bæzt,
Þar einkis manns velferð er volæði hins
Né valdið er takmarkið hæst,
Og sigurinn aldrei er sársauki neins,
En sanngirni er boðorðið æðst.
En þá birtist andvakan ferleg og föl
Og fælir burt hvíld mína og ró,
Og glötuðu sálirnar sækja að mér,
Sem sviku það gott i þeim bjó,
Og útburðir mannlífsins ýlfra þá hátt —
Það atgervi er hirðulaust dó.
Og þá sé eg opnast það evmdanna djúp,
Þar erfiðið liggur á knjám
En iðjulaust fjársafn á féleysi -elst
Sem fúinn í lifandi trjám,
En hugstola mannfjöldans vitund og vild
Er vilt um og stjórnað af fám.
Þar jafnan eins vafa-söm viðskifti öll
Og vinar-þel mannanna er
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
