Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
Ur fornum sögum sérhvern tyndan pått.
Og söng og mundi öl 1 in gömlu kvseöi.
Pvi andinn hennar, öll in köldu kvöld
Er kraftar manns og landsins inni frjösa,
I geisla vorsins vaföi liöna öld,
Sem vetrarliimin beltin noröurljösa.
Svo liöu timar—Gest aö garöi bar,
Sem glaum er sker i einveruna hljööa.
Og Sturlaugs konungs sendisveinn hann var,
Frä sölum kominn rikra og störra pjööa.
I3au åttu stefnur, stofuping og möt,
Um Sturlaugs fraegö og yndiö suör i löndum.
Og henni fanst på höll sin vera ljöt,
Og hagur dapur par å auöum ströndum.
Og bönorö Sturlaugs flutti oft og fast
In fagurmålga, slsega hirömanns-tunga,
Unz hvaö sem heima spekir barniö brast —
A brott meö honum leyndist Mjöll in unga
En paö var fals — Og pö var hun svo spök
Aö på fanst neinn i bygöum allra landa
Svo fser sem hun, og kynni aö rekja rök
Sem rikan konung gaetu leyst ur vanda.
Og getiö pess um afdrif hennar er,
Til ösku aö léti prselar hana brenda.
— En mér finst sagan hafi ruglast hér
Og hlotiö annan langtum-betri enda.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
