Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Og svo ef að vindurinn velti’ henni í leir,
hún velktist og yrði þá ljót.
Þó áhyggja djúp hefði ekkert mark sett
á ennið það, drifhvítt og breitt,
Úr brosinu eitthvað mér sýndist þó samt
og svip hennar fölnað og eytt,
Sem komist hún hefði yfir ellinnar ár —
hún átján þó naumlega var —;
Sem alt hennar líf gengi andhælis fram
og æska’ hennar byrjaði þar.
Að vegstinum fullorðin, lagleg og ljúf
og léttstíg og ítur og há,
En skapið og hjartað og hugurinn var
tæpt hálfþroska búið að ná.
Ég skildi ekki í því — Ég þekti ekki þá,
hve þungt hennar bernskustríð var
Frá tólfvetra-aldrinum; enn get ei skýrt
frá öllu, er sál hennar bar,
Er nauðugur faðirinn fylgdi’ henni í vist —
sú fórnin þó djúpt honum sveið;
En umkomuleysið og útlenzkan smáð
varð atvinnubann hans og neyð.
Hve sárt henni leiddist og langaði heim,
er lýsing, sem orð ekki ná,
Með framandi tungu, sem enginn réð í,
og ókunna fólkinu hjá —
Það var sem að skolast af skipbroti einn
að skjóllausri, ókunnri strönd.
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
