Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Að gróðastofn kvöldsins hann vænlegur var,
sem viðskiftin byrjuðu á.
En Englending seig þó um síðir í nöp
— hann sjálfur var digur og hár —;
Hann spratt upp og mælti: „Þín útlegging er
of orðmörg, því textinn er smár.
Og gætir þú staðið eitt augnablik einn,
ég einvígi léti þér falt —
Þú svallar sem páfi með syndugra fé;
hún Sally þín græddi það alt.«
Til Írans í vettvangi veitandinn hljóp
til vígsgengis, óspar á lið,
Sem reiddist og hafði nær hafið sig upp,
en hné svo og klöknaði við.
»Öll dygð er tóm hamingja — hrekkvísin sjálf,
ef hepnast, með kostum er töld.
En gengin en íslenzka ógæfan mín
og útrekin frá mér í kvöld.«
Inn enski gekk hikandi og hálfreiður burt
úr hópnum og snerist að mér.
»Ég veit að þú, Gestur, ei gizkar á það,
hve gæfulaus maður hann er;
Því útþvegin náma er farsældar fé
hjá félagsskap álíka manns —
Af O’Hara vammirnar þjóðlygin þvær
og þurkar á konunni hans.
Alt þarflegt, sem hugur og höndin hans snart,
lá hrakið og dáðlaust og svæft —
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
