Full resolution (JPEG) - On this page / på denna sida - Sidor ...
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
Sem Matthías okkar með orðgnótta flug
um útsýnið kvæði mér ljóð!
En sljóskygna augað mitt fékk því ei fylgt —
mer fanst eftir dálitla stund,
Að stórhéruð tóm hefði af sólskini séð
og svifmynd af skógum og grund.
Og þreyttur varð hugur að góna út í geim,
svo glugganum sneri ég frá
Til samferðamannanna, ef gæti ég greint
það gleggra, sem nærri mér lá.
— Á sama hátt þjóðtrúin sjálf hefir skift
um sjónhring — og gerir það enn —,
Þvi guðunum öllum, sem óljóst hún sér,
á einhvern hátt snýr hún í menn.
— Af hádegi leið nú og liðugt gekk ferð,
því lestin var framgjörn og hröð,
Óg fjölment var orðið, því fólk hafði bæzt
í ferðina á sérhverri stöð.
Hvort í okkur hafa allar manndygðir mæzt,
ég met ei — en það getur skeð —.
En efalaust höfðum við sérhverja synd
og sjúkdóm í förinni með.
En deyfðin að sjálfsögðu sóttnæmust var:
þó settust menn hlæjandi fyrst,
Þeir drunganum smámsaman önduðu inn
unz afl hafði glaðværðin mist.
Því starf er það ekki, og ei heldur hvild,
ef uppfyllist það sem ég vil
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>