Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 2 - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk (M. Nygaard) - - I. Konjunktiv i hovedsætninger
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
134
(Kgs. 2, 29). sá hinn góði akr jartegnir þeira manna brjóst, er
hyggja at gørla, meðan þeir heyra -talt fyrir sér, at þeir skyldi
þat hafa ok halda (Hom. 103, 21). því eigum vér vel at halda
þessa tíð með hreinum hlutum, at vér mottim þökk ok lof veita
várum dróttni (Hom. 62, 12). vil ek með leyfi biðja yðr, at þér
lengit með því þessa roðu,, at ek yrða (var. verða) nökkut
fróðari um þá hluti (Kgs. 10, 5).
þykki mér þat ráðligast at vér ættim hinn fimmta dóm ok
sottim þar þau mál, er eigi megu lúkast í fjórðungsdómi (Nj.
97, 70). betra þykki mér, þótt ek hafa it sama ríki ok eignir,
at minn frændi sé konungr yfir Noregi heldr en útlendir konungar,
ok motti enn vár ætt upp hefjast hér á landi (0. S. 34, 28).
þóat þat væri makligra, at þér Geysu dotr brynnit hér inni,
þá ætla ek hitt ráð (Mork. 52, 18; "uagtet det kunde være
rimeligere"; forskj. fra þóat þat sé "uagtet det er r.").
eigi munu þér því þetta við oss gera at festa oss upp, at
eigi væri hverr yðar makligri til (Mork. 135, 24; "skulde være";
forskj. frá sé "er"), eigi hefir þú fyrir því mikinn sóma, at eigi
værir þú lítils verðr (Mork. 176, 8).
§ 13. En bisætning, som føies til en hovedsætning i
potential konj. og ikke selv udsiger noget som virkelig stedfindende,
faar samme form som den potentiale hovedsætning og sættes i
imperf. Jconj. Skulde bisætningen efter sin art egentlig staa i
præs. indikativ, virker altsaa hovedsætningens potentiale konj.
baade paa dens tid og maade, skulde bisætningen staa i præs.
konj., virkes eier blot paa dens tid:
vilda ek, at þér Jcomi vel í hald (0. S. 124, 32). heldr
vilda ek, þótt því væri at skipta, at þú yrðir yfirkonurigr í
Noregi, þótt þú lifðir eigi lengr í konungdóminum en Ólafr
Tryggvason (0. S. 33, 20). nú vilda ek guð þess biðja, at ek
væri einhver önnur skepna (Hom. 194, 9). gjarna vilda ek," at
Danir ræki lengi minni til várrar kvámu (Mork. 55, 31). vildim
vér gjarna heyra, at þér réðit (Mork. 195, 11). þat vilda ek
at þú forir nakkvat nærri ríki Svíakonungs (Fl. I 139, 27). þat
vilda ek, at nesit þetta væri alt sáit hvert sumar (0. S. 64, 9).
nú væri þat mirán vili, at ek motta þik drepa (Hom. 194, 15).
þú værir þess verðust kvenna, at fyr augum þér Atla hjoggim
(Sig. 3, 32). þat væri skylt, at ek launáða yðr þenna beina
(Mork. 91, 33). væri mér nauðsyn, at þú værir í borginni
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
