Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 4 - Om brugen af konjunktiv i Oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - III. Substantiviske bisætninger (substantiviske atsætninger; spørgende bisætninger)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
315
Efter mange af disse verber og talemaader bruges i visse
tilfælde ogsaa det modale hjælpeverbum skulu.
Efter et hovedverbum i nutid (præs. ei. perf.) samt fremtid
sættes i at-sætningen præs. konj., efter /ortid sættes imperf.
(meget sjelden præs.); efter historisk præsens sættes baade præs. og
imperf.
1. Præs. konj.
þat skaltu ok varask um allan þann varning, er þú kaupir,
at hann sé allr úspiltr ok flærðalauss (Kgs. 5, 34). gæt þú, at
honum verði eigi slíkt sem Atla (Nj. 39, 19). skulu vér geyma
þess, at engi komist í braut (Nj. 128, 56). er vant fyrir at sjá,
at þú sér eigi griðníðingr (Nj. 67, 16). er sá til fyrst at gera
menn til Svíakonungs ok freista, at vér komimk í sætt við hann
(0. S. 85, 9). kostgæfi þeir sem mest, at eigi glati þeir eilífu
góðu (Hom. 40, 17). kostum vér, at engi úhreinsa saurgi oss
(Hom. 70, 14). hyggi at góðr, at eigi falli hann (Hom. 75, 16).
skulum vér varask við, at eigi taki oss þau domi (Hom. 105,
34). varizk, at niðr komi blóðit (Mork. 128, 33). gætum vápna
várra, at vér berim eigi á sæ eða kastim á glæ (0. S. 38, 35).
séðu við, at þér verði eigi mein at reiði mínu (0. S. 158, 3). nú
er sá okkr vinr mestr, er til þess heldr, at við sem sem
sátt-astir (Mork. 216, 36). því skal ek ráða (= sørge for) at hann
höggvi eigi optar (Nj. 36, 26). ger þú eigi þat, at þú vekir þá
(Nj. 77, 35 = vogt dig for, at).
vil ek, at þér broðr farit þessa ferð (0. S. 88, 24). ef þú
vilt, at ek týna því fyrir þessa sök, þá vænti ek, at ek sjá guðs
maðr (0. S. 123, 13). vil ek þat ok til skilja, at hann hafi austr
þar eigi minni nafnbót en hér (0. S. 84, 9). þá muntu vilja veita
mér, at ek ráða hefndinni, ef ek skal finna löstinn (0. S. 175, 37).
oski ek þess, at rit minnar góðfýsi stoði þér til eilífrar heilsu
(Hom. 2, 5). vilnumk ek þess nú, at ek við Völund doma (Vkv.
31). leyfa muntu oss, at vér bjóðim honum hestaat (Nj. 58, 37).
þolum eigi þat, at sá sé granni várr, er eigi lúti undir oss (Hom.
192, 17).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
