Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 4 - Om brugen af konjunktiv i Oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - III. Substantiviske bisætninger (substantiviske atsætninger; spørgende bisætninger)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
324
sýnist, trúa, vænta, vætta, treysta, treystast - efast, ifa - ugga,
óttast, óast, hræðast, æðrast o. L; fremdeles: er hugboð, ván,
virðing manna, grunr á, if - er vænna (vænst), líkt, glíklegt,
eigi ráðit, úsýnt - mér býðr (kemr) í hug, draga líkendi til -
er háttung, hætt (der er fare for), varr, áhyggjusamr, hræddr o. l.
1. Efter et hovedverbum i præs. (perf.) bruges præs. konj.,
om det nutidige, perf. om det fuldendte, imperf. (tildels perf.) om
det forbigangne.
a) Præs. konj.
þat ætla ek nú, at hann beri heldr lágt hökuskeggit (0. S.
109, 9). ætla ek, at þú letist meir fyrir sakir hræzlu en hollostu
við konung (0. S. 145,13). þat hyggjum vér, at hann kunni fugls
röddu (Mork. 128, 24,). hygg ek, at þú ljúgir (Harb. 49). eigi
skulum vér þat mál svá nema (opfatte), at eigi sé Krist nafn
fullheilagt (Hom. 196, 12). svá virði ek, at mér sé nú eigi hvatvísi
í at svara (Mork. 175, 3). ekki gruna ek þat, at Hakoni sé mart
vel gefit (Mork. 83, 33). öll of rök fira vörumk at vitir (Alv. 10).
svá lízt mér á þik, at þú sér giptuvænligr maðr (Mork. 4, 22).
þótt konungr sjá sé góðr maðr, sem ek trúi vel at sé, þá man
þat fara héðan frá sem hér til (0. S. 126, 33). þess vænti ek, at
Ásbirni frænda þínum þykki eiga of skjótt (0. S. 117, 38). fár
maðr, vættir mik, at frá því kunni segja (Sn. E. I 140, 13). ifar
þú nakkvat um þat, at þú hafir rétt at mæla í yðarri deilu (0.
S. 196, 9). ek hitt óumk, at hér úti sé minn bróðurbani (Sk. 16).
þat uggi ek, at þú sér sárr (Isl. F. I 3, 79).
nú sýnisk mér sannligast, at sól vaxi 5 þessar stundir enu
smá um dag (Kgs. 15,8). nú skal þetta eigi hafa fyrir sannfroði,
at svá sé (Kgs. 34, 26). er þat með ván, at ekki megi jafnast
einn Norðmaðr við Uppsala konung (0. S. 87, 19). er þess ván,
at þaðan standi mikill kuldi (Kgs. 33, 14). menn draga þó meiri
líkendi til þess, at þar sé víst píslarstaðir (Kgs. 33, 22). þat
þykki mér likt, at þeir sé eigi fleiri en tveir í höfum (Kgs. 32,
23). er hann til þess líkastr, at hann sé helvitiseldr (Kgs. 34, 4).
er þat vænna, at farinn sé at hamingju (Heimskr. 618, 32). ek
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
