- Project Runeberg -  Arkiv for/för nordisk filologi / Første Bind. 1883 /
348

(1882) With: Gustav Storm, Axel Kock, Erik Brate, Sophus Bugge, Gustaf Cederschiöld, Hjalmar Falk, Finnur Jónsson, Kristian Kålund, Nils Linder, Adolf Noreen, Gustav Storm, Ludvig F. A. Wimmer, Theodor Wisén
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 4 - Om brugen af konjunktiv i Oldnorsk, forts. (M. Nygaard) - - III. Substantiviske bisætninger (substantiviske atsætninger; spørgende bisætninger)

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.

348

til þess, at ízlenzkir menn báru higat til lands þessar frásagnir
(0. S. 3, 14). þat var siðr þeira, þá er þeir lögðust til svefns,
at hverr hafði hjálm á höfði en skjöld yfir sér (0. S. 231, 25).
tóku þeir enn þat ráð sem fyrr, at þau sigldu vestr til Orkneyja
(0. S. 12, 27). þat gerðisk svá til, at hann hafði einn ungan
mann hjá sér (Kgs. 25, 6). eru domi til þess, at niðit hefir bitit
enn ríkari menn, en þu ert (Mork. 99, 18). vel er þeira sálu, at
þeir í veröldu bornir váru (Hom. 60, 25). þat er yðr at marki,
at þér munuð finna barn vaft í reifum (Hom. 67, 30). þat er
arnar øðli, at hann flýgr hærra en aðrir fuglar (Hom. 79, 25).
er sá vandi um alla kristni, at aska er lögð í höfuð mönnum á
þessum degi (Hom. 106, 28). þat var makligt, at líkamlegt ljós
sloknaði, þá er andlegt ljós dó (Hom. 114, 25). þat var mörgum
kunnt, at þeir kunnu ekki mál nema hebresku eina (Hom. 129, 14).

b) Skal derimod det, hvorom en dom eller bemærkning
udsiges, eller hvortil der i talen henvis-es, betegnes som noget, der
er tænkt i almindelighed, uden at det antydes, at det virkelig
finder sted, sættes konjunktiv (præs. om nutid, imperf. om fortid).

Faa denne maade findes ofte konj. i sætninger med at efter
upers, verber som samir, stoðar, varðar o. 1. og udtryk dannede
af verbet vera med et subst. ei. adj. (er sómi, várkunn, o. L; er
vel, betra, bezt, verr a, rétt, makligt, skapligt, sannligt, skylt, úsomt,
felt, kynligt, undarligt, leitt o. s. v.).

bota man þat þeira ferð, at þií farir með þeim (0. S. 53,
18). eigi vinnr manni þörf, at hann geri eigi ilt, nema hann geri
gott (Hom. 3, 12). þat er vitanda mildlegt verk víst, at vér
bjargim öðrum af þeim hlutum, er miskunnsamlega himneskr
faðir hefir oss lét (Hom. 28, 18). þat er enn makligr ávöxtr
iðranar, at vér varnim við nökkurum hlutum (Hom. 109, 20). sú
er en fyrsta ok en skýrsta eptirlíking engla, at hverr fagni annars
f>rifum (Hom. 180, 19). þetta kalla þeir sigrbákn í útlöndum, at
konungr bendi þannig reiði sína (Mork. 77, 27). enga þökk kann
ek fyrir þat, at þu farir í braut (Mork. 85, 13). er at hera at
borgnara, at hona beri skjöld (Mork. 173, 9). eigi er þat
jafn-sætti, at bróðir þinn geri um (Nj. 12,113). eigi er þat sættarrof,

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 02:15:59 2023 (aronsson) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/anf/1883/0352.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free