Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Om brugen af konjunktiv i oldnorsk, forts. (Marius Nygaard)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
198
Blandet exempel: segir síðan þeim Jarizleifi konungi ok
Magnúsi, hvat at er sýst í landinu, hverir við fé hafa tekit með
vingan ok til trausts megi ætla af Magnúsi konungs syni (Mork.
6, 20). *
Anm. 1. Ogsaa efter udsagnsverber sættes munu i den
spørgende bisætning forat betegne formodning eller uvished.
roða þeir sín í milli, hvat undir man búa orðsendingunni
(0. S. 138, 30). roddu sín í milli, hvat þar myndi inni vera í
því húsi (0. S. 224, 39). kærðu þat mál sín í milli, hvat
Svíakonungr myndi til taka (0. S. 85, 1).
Anm. 2. Efter bfója findes stundom en spørgesætning med
ef istedetfor en «í-sætning.
bað hann Eirik konung, ef hann vildi fara með Dana her til
Noregs (Mork. 209, 22). sagði, at hann hafði drápu ort um
hann, ok bað, ef hann myndi hlýða (Mork. 189, 11).
Anm. 3. Efter meningsverber kan forekomme en blanding
af spørgende bisætning og «isætning i konj.
hvat ætlar þú, hverr til hafi gefit (Nj. 123, 79).
§ 45. a) I alle andre tilfælde sættes der indikativ i den
spørgende bisætning.
eigi er mér kunnigt, hversu víðfleyg er vár roða vill gerask
(Kgs. 19, 15). eigi þykki mér skipta, í hvárum flokki ek em
(0. S. 204, 5). þótti mönnum eigi þat miðr frá líkendum, hvernig
skjótt ruddi samnaðinn (0. S. 220, 16). eigi er þat logit af yðr
frændum, hversu fríðir menn þér eruð sjónum (0. S. 29, 1).
eigi má í hjarta koma, hversu mikla dýrð guð hefir búit á mot
vinum sínum (Hom. 63, 32). skiptir liðinu, hverir fara skulu,
eða hverir eptir skulu vera (Heimskr. 616, 34).
b) Navnlig sættes indikativ i spørgesætninger efter verber og
udtryk, som betegner iagttagelse, kundskab, erfaring, erkjendelse,
tilkjendegive!se.
sá hann, i hvert efni komit var (0. S. 89, 1). sá hann
sverðit, hvar lá á vellinum langt frá hofium (0. S. 231, 30).
1 Men: því næst forÖi hann í umroðu við þá, hve mikil makindi þeim
vori (pot. konj. vilde el. skulde være) hingat at sækja þarfindi, ok
hve erfiÖlegt þeim var austr at sækja (Mork. 166, 21).
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
