- Project Runeberg -  Arkiv for/för nordisk filologi / Femte Bandet. Ny följd. Första Bandet. 1889 /
100

(1882) With: Gustav Storm, Axel Kock, Erik Brate, Sophus Bugge, Gustaf Cederschiöld, Hjalmar Falk, Finnur Jónsson, Kristian Kålund, Nils Linder, Adolf Noreen, Gustav Storm, Ludvig F. A. Wimmer, Theodor Wisén
Table of Contents / Innehåll | << Previous | Next >>
  Project Runeberg | Catalog | Recent Changes | Donate | Comments? |   

Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Häfte 1 - Vígslóði (K. Maurer)

scanned image

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Below is the raw OCR text from the above scanned image. Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan. Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!

This page has been proofread at least once. (diff) (history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång. (skillnad) (historik)

þingvǫllenn”, in der Eyrbyggja, cap. 9 [1] von einem ”verja þeim
vígi völlinn”, und in der Ólafssaga Tryggvasonar, cap. 217 [2]
von einem ”verja vígi brúarsporđana” die Rede, während die
Kristnisaga, cap. 9 [3] gleichbedeutend sagt: ”lét verja
brúarsporđana báđa međ vápnum”. Vígr heisst der kampftüchtige
Mann, und úvígr derjenige, der z. B. durch Wunden
kampfunfähig geworden ist; vígmóðr der vom Kampf Ermüdete,
vígi ein zur Verteidigung passender Ort, u. dgl. m. So
spricht man aber auch nicht selten von einem ”vega sigr”
als ’dem Erfechten des Sieges’; die Njála, cap. 63 [4] sagt
von Gunnarr: ”tók hann þá atgeirinn ok sverđit, ok vegr međ
báđum höndum”, und die Sverris saga, cap. 163 von K. Sverrir [5]:
”hann veitti eitt spjótlag hverjum er hann vá at”,
und auch in einem isländischen Rechtsbuche wird als ”bæđe
vegande ok verjande fjors sins ok fjár” der Mann bezeichnet [6],
der kräftig genug ist zum Angriffe wie zur Vertheidigung
von Gut und Leben. Dem gegenüber werden aber
dieselben Ausdrücke in den nichtjuristischen Quellen auch
nicht selten in einem engern Sinne für den Todtschlag und
dessen Begehung gebraucht, und in den Rechtsquellen ist
diese letztere Anwendungsweise geradezu die vorherschende.
Sehr bezeichnend ist der beide Bedeutungen vereinigende
Ausdruck vega víg, d. h. einen Todtschlag begehen [7], oder auch
vega skammarvíg [8], vega víg i véum [9], vega vig um konu [10],
vega óðs manns víg [11]; bezeichnend ist andererseits auch der
Ausdruck vega til arfs, welcher bedeutet, durch die Tödtung
eines Mannes den Anspruch auf dessen Erbschaft erweren [12], sofern ja hier der Begriff der Tödtung durch die Eröffnung
des Erbganges absolut festgestellt ist. Ganz unzweideutig ist


[1] ed. Guđbrandr Vigfússon, S. 10.
[2] FMS. II, S. 207; Flateyjarbók I, § 338, S. 426.
[3] Biskupa sögur I, S. 17.
[4] ed. Konráđr Gíslason I, S. 288.
[5] FMS. VIII, s. 406.
[6] Stađarhólsbók, § 277, S. 305.

[7] Njála 36/141 und 87/411; Eyrbyggja 18/21; Flateyjarbók II, § 299, S. 370; GÞL. § 151.

[8] Njála 146/830.

[9] Flóamanna s. 6/124; Landnáma V, 10/304, dann II, 6/80 u. öfter.

[10] GÞL. 160
[11] ebenda. 164.
160

[12] Flóamanna s. 16/135.

<< prev. page << föreg. sida <<     >> nästa sida >> next page >>


Project Runeberg, Sat Dec 9 02:17:39 2023 (aronsson) (diff) (history) (download) << Previous Next >>
https://runeberg.org/anf/1889/0104.html

Valid HTML 4.0! All our files are DRM-free