Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Udeladelse af subjekt; "subjektlöse" sætninger i det norröne sprog (den klassiske sagastil) (M. Nygaard)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
18 Nygaard: Udeladelse af subjekt.
þess tók (OH. 220, 16) nú er þat vili lendra manna, at
einhvern veg skeri ór (OH. 52, 12) mun hafa umskipt hamingju
med oss Sigmundi (Flat. I 552, 13) at láta þann verda fund
okkarn jarls, er um skipti med oss (OH. 94, 12) um þenna
mann man stórum skipta (OH. 140, 23) fær hann af brátt
mikit fé, svá at hann setr af audgan brátt (Flat. II 395,18).
f) begyndelse, ophor, adskillelse (forskjel, uenighed), mangel,
især ved hefja - lúka, slita, létta - skilja, greina - skörta,
þrjóta, þrota,
hér hefr upp S9gu Heidreks konungs ens vitra (Herv.
I, 1) lauk svá stefnu þessi (OH. 112, 20) lykr hér þessi rodu
(Mork. 44, 12) sleit svá þingum (OH. 140, 29) nú sleit þeiri
vináttu maklega (OH. 212, 33) létti þysnum (OH. 48, 35) ádr þau
skildi, mælti hon (OH. 124, 29) nú skilr þar med þeim (Flat. I
552,10) minna mun skilja beinskeyti okkra (Hkr. 682, 8) skildi
hér nú feigan ok úfeigan (Flat. III 409, 24) alt er l9gin skilr
á (OH. 65, 12) vandmæli þau, er l9g vár greinir ok Uppsala
log (OH. 86, 11) þá skýtr í tvau horn med okkr (Mork.
36, 38) eigi skorti þar áfenginn mjöd (SÉ. 76, 25) eigi skortir
hann gull eda silfr á sér (OH. 108, 16) Hrapp þraut vistir
í hafi (Nj. 87, 24) ef þik þrotar Í9ng (Flat. III 403, 20).
4. a) Situationen (stillingen, forholdet,
omstændighederne) i almindelighed underforstaaes navnlig som subjekt ved
udtryk som: sva (e-n veg o. 1.) er, verdr, ferr, gengr, kemr,
er komit, sýnist, þykkir ö. 1.
svá er víst (Nj. 130, 14) þann veg er (Nj. 131, 37) er
annan veg, en ek hygg, at þessi sveinstauli sé Qkuþórr? (SÉ.
31, 1) ef svá er, sem þú segir, at vér mynim ekki fá
korn-kaupin (OH. 114, 4) ef vér ver dum ådr varir vid, sem nú
er (Konung. 39, 25) var þar it kærsta (OH. 124, 13) var
þá vid sjálft, at þeir myndi upp ganga á þat skipit (OH.
40, 19) var, sem hon væri skorpnud: vid eld (Nj. 132, 11)
svá man nú sem optar (OH. 117, 3) ÁsbJ9rn svarar, at svá
skyldi vera, sem konungr vildi (OH. 120, 9) seit er nú, hversu
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
