Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Ordbog over det gamle norske Sprog af Dr. Johan Fritzner (Hugo Gering)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has been proofread at least once.
(diff)
(history)
Denna sida har korrekturlästs minst en gång.
(skillnad)
(historik)
skogar-nyra n. ’eine art nuss’ (Möbius, Altn. gl. 386): stód
prin i gegnum hnot eina eda sk. Sex söguþ. 5517 (=Anal.
norr.1 1943Ü).
shrif-hlefi, m. Schreibstube: hann (biskup) sitr i sinum
skrifklefa (v. 1.: ritklefa) ok skrifar á eitt kvaterni. Æv. 258.
skyggiligr, adj. schattig, dunkel: blezadr se gud, at hann
gerdi skyggiliga sjón augna þinna. Æv. 75 A19.
skynsemtitar-maar, m. verständiger mensch: hverr sk. þu
ert eda mun t verda. Æv. 875\
spöns, n. spund, euphem. für penis: þú hleyptir inn
Sponsinn-um augat, karlmadr. Bósa s. 51l8 (Jiriczek s. XXXVJI).
steikara-piltr, m. kiichenjunge: yfirmeistari ordinn af þeirn
litla sleikarapilti. Æv. 87176.
streiting, f. unruhe, tumult, getümmel: skortir nu eigiskjótt
spradk ok streitingar miklar. Æv. 9078; fyrir þeira
streit-ingar hafa vida fallit sulurnur undan fjósinu. Æv. 9091.
stúfiy m. stumpf, stummel, euphem. für penis: hann bad håna
holka s tu fa sinn. Bósa s. 5013 (Jiriczek s. XXXVII).
sútar-ftdlr, adj. sorgenvoll: med sutarfullri idran. Æv.
42 B148.
sœ-nauty n. seerind (s. Maurer, Isl. volksagen s. 173): þá reis
upp i Krossavik þjórr nokkurr, ok var sænauta litr (d. i.
litr apalgrár) á hónum. Vápnf. 2113.
tals-verdr, adj. ’der rede wert’, bedeutend: þeir fengu hvergi
komit honum talsvert. Eyrb. 6230 (nach cod. Ab; in Gudbr.
Vigfússons ausgäbe fehlt das wort).
ú-féríkr, adj. (— ú-fésamr): hann var nafnbótarlauss ok ú.
Æv. 81, l7.
undir-kaup, n. f?): hefir hón sýslat ådr med u. (v. 1.:
un-dirkurr) þess háttar q1. Æv. 89’4.
ú-skiptr, part. prt. ’ungeteilt’: afuskiptri minni eiguskal
Þurídr hafa skarlatsskikkju. Eyrb. 95", vgl. E. Hertzbergs
Glossar zu NgL. s. 671b.
úvizka-mactr, m. unverständiger mensch: udygdarmenn ok
úvizku 8Ítja þér til beggja handa. Æv. 8730°.
vaka, f. humor («vokva, s. d.).
verftug-lriki, m. verdienst: hann skal at visu utan
verdug-leika þola daudapínu, immerite mortis pænas lucratur. Æv. 61ao.
vict-leggr, m. holzbein: Þórir . . var græddr ok gekk vid
trefot sidan, því var hann kalladr Þórir v. Eyrb. 2519.
vígslu-bróair, m. jmd der mit einem anderen zusammen die
Priesterweihe empfangen hat: var hann . . búinn til framferdar
af vígslubródur sínum Hákoni. Æv. 23253.
vin-kclda, f. weinquelle: ek vil brynna fola minum i
vin-keldu fiinni (obsc). Bósa s. 401.
þrá-jysi, f. hartnäckiges vorlangen: eun hefirméreigiíhug
komit ydur þ. um þetta. Sex söguþ. 49ao (=*Anal. norr.1 190").
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
