Full resolution (TIFF) - On this page / på denna sida - Athugasemdir við visurnar i Eyrbyggju, og skýringarnar á þeim (Janus Jónsson)
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
Below is the raw OCR text
from the above scanned image.
Do you see an error? Proofread the page now!
Här nedan syns maskintolkade texten från faksimilbilden ovan.
Ser du något fel? Korrekturläs sidan nu!
This page has never been proofread. / Denna sida har aldrig korrekturlästs.
372 Janus Jonsson: Vísur í Eyrbyggju.
(Nj. II. 222), þvi ad slikar ordmyndir mundu eigi vera eldri en
frá 13. öld, og er þad rjett, ad ef hjer á ad lesa -eflandar, þá er
visa þessi eigi svo forn, sem sagan segir. En dr. Finnur
Jonsson hefur (brjefl.) bent mjer á, ad hjer eigi ad rita
móteflanda og élheröendr um (= of), og ætti þá svo ad taka
saman: Mér syndisk sem Ála-élherðendr (berserkirnir) myndi
ekki (eda eigi) of vei6a dœlir spjóta-móteflanda (= mihi),
og kvedur þann blæ vera á vísunni, ad hún muni eflaust
vera "ekta", og tel jeg mjög líklegt, ad þetta sje rjett.
29. k. 1. visa 1-*-:
Gulls, mundu vit vilja I grund (Fæ ek stöd stundum)
vidar ok blås t midli, \ strengs, penna dag lengstan.
Visuhelmingurinn er prentadur á þennan veg i utg. 1864,
og svo tekinn saman: Gulls-strengs grund, mundu vit vilja
penna dag lengstan i miöli viöar ok blås — fæ ek stundum
stöö (sbr. utg. 1787 og utg. 1882), og er micfli viöar ok blås
8kýrt svo, ad J>ad sje = milli skogar og himins (Lex. poet).
£etta er ad öllu leyti rjett skýrt, eptir því sem
visuhelmingurinn er hjer ritadur; en sökum hendinganna i 1. vo.
(gu#8—vi’ja = II : l) gåt Konrad Gislason þess til, ad rita
ætti guls, i stad gulls (Nj. II. 628), og er þessi tilgáta tekin
upp i utg. 1895, og visuhelmingurinn ritadur svo:
Guls — mundu vit vilja
vidar ok blås i midli —
grund — fæ ek stöd stundum —
strengs — penna dag lengstan.
|>vi ætti svo upp ad taka: Guls strengs grund, vit mundu
vilja penna dag lengstan i miöli viöar ok blås. I rauninni
er ekkert á móti því, ad taka saman guls strengs (gulr
streng? = gullstrengur, gullband), og ad kenningin sje guls
strengs grund] en í skýr. i utg. 1895 er þetta tekid ödru
VÍ8Í. |>ar er tekid svo saman: strengs Grund, vit mundu
vilja penna dag lengstan milli (sic! i stad t micfli) guls ok
blås vifrar. t micfli guls ok blås vifrar á ad þýda "milli
himins og jardar", og er þetta rammskakkt. K. G. tók saman:
í mifrli guls vifrar ok blås, og skyrir J>ad med þessum or dum:
<< prev. page << föreg. sida << >> nästa sida >> next page >>
